Sahi, nedir ölümü bu kadar kendimize yabancılaştıran şey? Oturup düşünüyorum; uzun soluklu, bazen kesik, bazen titrek. Nereden geldim, kimim, nereye gidiyorum, nasıl gidiyorum. Kafamda ölçüp biçip tarttığım ve raflara yerleştirdiğim düşünceler ya devrildi, ya tozlandı ya da çoğu insanın dokunuşlarıyla kirlendi. İnsan kendini ararmış, onu anladım ve bu arayış ne zaman son bulur ya da tamamlanır henüz bilemiyorum. İçimde/içimizde bir sır var, ortaya çıkaramıyoruz. Çünkü nefis işin içine giriyor. Hayat sağa sola sallanan palmiye ağacı gibi. Başta güzel gözüküyor ama bir süre sonra yoruyor zihni, kalbi. Müslümanız elhamdülillah. Kimlikte öyle yazıyor ama neden öyle davranamıyoruz? Sorgularım bu yönde çok. Saatlerce aynı müziği dinlemekten sıkılmayan insan, bir saat Kuran dinleyince sıkılıyor. Veya saatlerce dizi/film izlerken, bir sohbet videosunu yahut dini şeyleri izleyemiyor. Sıkılıyor. Neydi ruhumuzu bu kadar sıkan şey? Nedir bizi bu kadar yaratandan uzaklaştıran şey? Ne zaman akıllanırız acaba? Dünyanın pis ve karanlık yüzünü ne zaman görürüz? Ne zaman uyanırız gaflet uykusundan? Gün boyu kendimi sorgulayıp dururken insanları fark edemiyorum. O kadar kendimle, kendi dertlerimle, kendi içimle, kendi günahlarım ve sevaplarımla meşgulüm ki, etrafımı çoğu zaman unutuyorum. Sonra diyorum ki, 'sen daha kendi sorgunu kendine veremiyorsun, sen daha kendine adam akıllı yetemiyorsun, diğer insanları sorgulamak senin ne haddine, diğer insanlara yetebilme düşüncesi senin neyine?' Sonra derin bir nefes alıp diyorum ki, 'Allahım beni kendimle, (aslında seninle) meşgul et. Kendi kusurlarımı görüp, kendi nefsini düzeltme çabasına girenlerden eyle beni. Başkalarının kusuruna, günahına gelene kadar, önce kendiyle yüzleşenlerden eyle.' Ben kimim ki? Hiç... Geldim, gidiyorum. Hayırla ve imanla gitmek nasip ola... 'Kefen nerede satılır?' sorumu garipsedi mesela arkadaşlarım. 'Ne biçim konuşuyorsun yahu' dediler. Normal bir şey sormuştum oysa. Belki de nefis muhasebesi yapacaktım... Hz. Rabia gibi. Sahi, nedir ölümü bu kadar kendimize yabancılaştıran şey? Hiç ölmeyecek miyiz sandık? Sevgili ben, Ölmeden önce ölmeyi nasip etsin Allah sana. Nefsin mutmain olup, kemale ere...