Sahi sen ne kadarsın şu hayatta...

Ne kadarı sığdırabilirsin ömrüne?

 

Uykuya dalarken kapattığın göz kapakların bir gün tekrar dirilene dek öylece kalacak. Açılmayacak. Hayat bir göz kapağını açıp kapatacak kadar kısayken, boş, gereksiz ve hayırsız şeylerle uğraşmak bizim için zor olmalı. Asıl zor olan bu olmalı işte. 

 

Zor olan iyilik olmamalı... İyilik kolay olan şey olmalı. İyilik, muhtaçlığımız olmalı.

Şeytanın ümitsizliğe ittiği şu dünyada her nefes alıp verdikçe, her sabaha göz kapaklarımızı açtıkça bence ona bakıp, 'bak hâlâ umut var' diyebilmeliyiz. Çünkü umut var. 

 

Çünkü bir umut, bin umut Allah'a inananlara. Belki bazı şeylere yeniden başlama vakti gelmiştir kim bilir? 

 

Allah rahmete, ümide, mağfirete, tövbeye, güzelliğe, iyiliğe çağırırken; şeytanın basitçe fısıldadığı aksi şeylere kanmamalı. Tokat atmalı tüm yalanlarına ve sarılmalı Allah'ın gerçeklerine. Eğer bu yazıyı okuyorsan, belki de 'bir olan' sana bazı şeyleri fısıldıyordur kim bilir? Kalbine bak, oradasın. Neyi değiştireceğini, neyden vazgeçeceğini yine en iyi sen biliyorsun.

 

Yeter ki pes etme, vazgeçme...