Ebû Saîd İbnu-l Muallâ anlatıyor:

 

-“Ben Mescid-i Nebevi’de namaz kılıyordum.Rasûlullah(s.a.v)beni çağırdı.Fakat(namazda olduğum için)icabet edemedim.Sonra yanına gelerek:

 

-“Ey Allah’ın Rasûlü namaz kılıyordum(bu sebeple cevap veremedim diye özür beyan ettim.) Bana:

 

***”Allahu Teâla Kitab’ında:”Ey iman edenler,Allah ve Rasûlü sizi çağırdıkları zaman hemen icabet edin!(Enfal Suresi-ayet 24)”buyurmuyor mu?dedi ve arkasından ilave etti:

 

***”Sen mescidden çıkmazdan önce,sana Kur’an-ı Kerim’in(sevapça)en büyük suresini öğreteyim mi?”dedi ve elimden tuttu.

 

Mescidden çıkacağı sırada ben:

 

-“Sana en büyük sureyi öğreteceğim dememiş miydiniz?dedim.

 

Bana:

 

***”O sure Elhamdü lillahi Rabbi’l-âlemîn’dir ki(namazlarda tekrar tekrar okunan)yedi ayet(es-Seb’u’l-Mesânî)ve bana verilen yüce Kuran’dır!”buyurdu.(Buhari)

 

 

 

Rasûlullah(s.a.v)Efendimiz buyurdu ki:

 

***”Ya Cabir,dikkat et.Sana Kuran’da nazil olan en büyük sureyi bildiriyorum.O Fatiha-yı şeriftir.Zira onda her derde karşı bir şifa vardır.”

 

***”Her kim namazda veya sair yerlerde Fatiha okunmaya başlandığında orada bulunursa,Allah yolunda yapılan savaşta bulunmuş gibi olur.Kim hatim okunup dua esnasında tekrar Fatiha okunurken hazır olursa,ganimetler verilirken orada bulunan kişi gibi hak sahibi olur.(Ramuz)”

 

Ebu Hüreyre’den rivayet edilen bir hadis-i şerif de şöyledir:

 

***”Kim Fatiha’yı okumadan namaz kılarsa,bilsin ki bu namaz noksandır(bu sözü üç kere tekrarladı),eksiktir.”

 

Ebu Hüreyre(r.a)’ye:Biz imamın arkasında bulunuyorsak(ne yapalım?)diye sorulmuştu.Şu cevabı verdi:

 

-“Yine de içinden oku.Zira ben Rasûlullah(s.a.v)’ın şöyle söylediğini işittim:

 

***”Allahu Teâla(bir hadis-i kudside)buyurdu ki:

 

“Ben kıraati kulumla kendi aramda iki kısma böldüm,yarısı bana ait,yarısı da ona.Kuluma istediği verilmiştir.

 

Kul: “Elhamdü lillâhi Rabbi’l-âlemîn”(Hamd alemlerin Rabbine aittir)deyince,Aziz ve Celil olan Allah:”Kulum bana hamdetti!”der.

 

Kul:”er-Rahmânirrahîm”deyince Allah:”Kulum bana senada bulundu”der.

 

Kul:”Mâliki yevmiddîn”deyince Allah(c.c):”Kulum beni yüceltti ve büyükledi.”der.

 

Kul:”İyyâke na’budü ve iyyâke nestaîn(Yalnız sana ibadet eder ve yalnız senden yardım isteriz)deyince Allah(c.c):”Bu benimle kulum arasında bir(taahhüddür).Kuluma isteğini verdim.”der.

 

Kul:”İhdine’s-sırâta’l-müstakîm sırâtallezîne en amte aleyhim gayr’il-mağdûbi aleyhim ve la’ddâllîn(Bizi doğru yola sevket,o yol ki kendilerine nimet verdiğin kimselerin yoludur,gazaba uğrayanların ve dalâlete düşenlerin yoluna değil!)dediği zaman,Allah(c.c) da buyurur ki:

 

“Bu da kulumundur,kuluma istediği verilmiştir.”(Müslim)

 

Fatiha namazlarımızın her rekatında okunur.Manası itibarıyla da en büyük münacat ve duadır.

 

Fatiha’da her derde bir şifa vardır.

 

Kaynak:Gönül İncileri