Zarûret, mecbûriyyet olmadıkca aşağıdaki on şeye ri’âyet etmelidir:

 

1  — İki eli çolak olan, tahâretlenemez. Kolları toprağa, yü-zünü dıvara sürerek teyemmüm eder. Yüzünde de yara varsa, namâzı abdestsiz kılar ve namâzlarını terk etmez.

 

2  — Hasta olana, zevcesi, câriyesi, çocukları, kardeşleri abdest aldırır.

 

3  — Taş ve benzeri ile tahâretlenmek su yerine geçer.

 

4  — Deli olan veyâ bayılan kimse, yirmi dört sâatde ayılmazsa, iyi olunca namâzlarını kazâ etmez. İçki, afyon, ilâc ile aklı giden, her namâzı kazâ eder. Yatarken başı ile îmâ edemiyecek kadar ağır hastalığı, yirmidört sâatden çok devâm eden kimseden, aklı başında olsa bile, namâz sâkıt olur.

 

5 — Helâya girmek için, husûsî şalvar kullanmak ve başı ör-tülü girmek müstehabdır.

 

6 — Helâya girerken, elinde Allahü teâlânın ismi ve Kur’ân-ı kerîm yazılı bir şey bulunmamalıdır. Bir şeye sarılmış veyâ cebde olmalıdır.

 

7 — Helâya sol ayakla girip, sağ ayakla çıkmalıdır.

 

8 — Helâda avret yerini, çömelince açmalı, konuşmamalıdır.

 

9 — Avret yerine ve necâsete bakmamalı, helâya tükürmemelidir.

 

10 — Hiçbir suya, câmi’ dıvarına, kabristâna ve yola abdest bozmamalıdır.

 

 

 

 

 

 

Dikkat edilecek hususların yanı sıra çocuklarımıza da abdest ve namaz şuurunu daha ufak yaşlardayken aşılamalı, onları gerçek bir mümin evladı gibi yetiştirmeye gayret etmeliyiz. Özellikle siz hanımlara bu konuda ciddi görevler düşmekte. İlk eğitimini evde annesinden alan çocuk hayatını bu eğitime göre şekilllendirmekte. Bu sebeple abdest konusunda ne kadar titizlikle hareket ediyorak yine evlatlarımız konusunda da aynı titizliği göstermeli onları da bu konuda bilinçlendirmeliyiz.