Efendimiz HZ. Ali’ye sorar;
-Ey Ali !Allah’ı seviyor musun?
-Evet Ya Rasulallah.
-Ya Peygamberini seviyor musun?
-Evet Ya Rasulallah.
-Peki ya hanımını seviyor musun?
-Onu da seviyorum Ya Rasulallah.
-Peki ya çocuklarını ?
-Onları da seviyorum Ya Rasulallah.
Efendimiz tebessüm eder ve sorar:
-Ya Ali! Peki bi kalpte dört sevgiyi birden nasıl barındırıyorsun?
Hz.Ali bir an duraklar,cevap veremez:
-Ya Rasulallah,biraz mühlet ver düşüneyim,sonra cevap vereyim der.”Olur”der Efendimiz.Hz.Ali’yi düşünceli bir hal alır.Onu böyle gören Fatıma validemiz:
-Ey Ali !Seni düşünceli gördüm,der.Seni düşündüren şey dünyalıksa o bize yakışmaz.Yok eğer ahiretlikse bana söyle birlikte düşünelim,der.
Hz.Ali Rasulullah’la arasında geçen konuşmayı anlatır.Hz.Fatıma:
-Ey Ali ben bunun cevabını sana söyliyim.Nasıl insan bedeninin sağ, sol,ön ve arka gibi yönleri varsa,kalpte öyledir.Git ve babacığıma de ki:
“Allah’ı aklım ve imanımla,Rasulunu ruhumla,zevcemi nefsimle,çocuklarımı şefkatimle seviyorum…”
Hz.Ali gider ve Efendimize bu şekilde bi açıklama yapar.Hz.Peygamber:
“Bu nübüvvet ağacının dalıdır.Vallahi o dal benim bi parçamdır.”der
