Hz. Adem (as) yaratılmadan önce melekler: “Yeryüzünde fesat çıkaracak bir ümmet mi yaratacaksın?” diye Allah’a sormuşlar... Melekler insanların bozguncu olacağını nereden biliyordu?
İnsanlardan önce yaratılmış olan cinler yeryüzünde fesat çıkartmışlardı.
Melekler, yeryüzünde insanlardan önce yaşayan cinlerin haline kıyas ederek insanın da yeryüzünde fesat çıkaracağını söylediler.
Dahhak’ın Abdullah b. Abbas’tan naklettiği bir rivayete göre:
"Allah (cc) Hz. Âdemden önce cinleri yaratmıştı. Onlar yeryüzünde bozgunculuk çıkarıp, kan dökünce, İblisin başkanlığında özel bir kısım melekleri göndererek onlarla savaş yaptırmış ve onları mağlup ettirmiştir. Allah (cc) bu özel meleklere, yeryüzünde bir halife yaratacağını beyan edince onlar da insanları cinlere kıyas ederek:
"Orada bozgunculuk yapacak ve kan dökecek birisini mi yaratacaksın? diye sormuşlardı."
İnsanda şehvet ve gazap hislerinin bulunması fesat çıkarmaya sebeptir
Melekler, insanoğlunun fıtratında bulunan; şehvet hissinden fesadın, gazap hissinden de kan dökmenin çıkacağını bildikleri için böyle söylemişlerdir.
Meleklere insanın yeryüzünde fesat çıkaracaklarını Allah’ın bildirdiği rivayet edilir
Buna dâir İbni Mes'ud ve sahabeden bazılarının rivayet ettiği farklı görüşler vardır. Bu görüşler şöyledir:
"Allah (cc), meleklere:
"Şüphesiz ki ben, yeryüzünde bir halîfe (insan) yaratıcıyım." dediği zaman melekler:
"Ey Rabbimiz, bu halîfe ne olacak?" diye sordular. Allah (cc) da:
"Onun bir nesli olacak. Onlar yeryüzünde fesat çıkaracak,birbirlerine haset edecek ve birbirlerini öldürecekler." buyurdu. Bunun üzerine melekler:
"Ey Rabbimiz orada fesat çıkarıp kanlar dökecek kimseler mi yaratacaksın?" dediler."
Allah (cc), meleklere, yeryüzünde kalabalık halk bulunduğu zaman, orada fesat çıkaracaklarını ve kan dökeceklerini bildirmişti.
İbn Zeyd şöyle demiştir:
"Allah (cc) cehennemi yarattığı zaman, melekler çok korktular ve:
"Ey Rabbimiz, bu ateşi kimin için yarattın?" dediler. Allah (cc):
"Mahlûkatımdan bana asi olanlar için." cevabını verdi. Hâlbuki o günde meleklerden başka mahlûkat yoktu ve yeryüzünde de hiçbir yaratık bulunmuyordu. Allah (cc):
"Şüphesiz ki ben, yeryüzünde bir halîfe (insan) yaratıcıyım dediği zaman melekler günahın onlardan çıkacağını anladılar."
Levh-i Mahfuza kıyamet gününe kadar olacak şeyler yazıldığından,melekler de Levh-i Mahfuza bakarak öğrenmişlerdir.” (Fahrettin-i Razî,Tefsir-i Kebir Mefâtihul Gayb)
İşte Resul-u Ekrem Aleyhisselatuvesselam hem bu kainatın çekirdeği, hem bu kainatın en güzel meyvesi, hem de ahiret alemlerinin kapısını açacak Allah'ın en sevgili kulu ve resulüdür. İşte bu Zat'ın(asm) yüzü suyu hürmetine Cenab-ı Hak meleklerin Hz. Adem'e(as) karşı itirazlarını affediyor. Hatta insanlığın yaptığı bir çok günahı da yine bu Zat'ın(asm) hatırı için af ve mağfiret ediyor. Demek ki kainatın en büyük hadisesi bu Zat(asm) ve davasıdır.
Allah bizleri son nefesimize kadar Resul-u Ekrem Aleyhisselatuvesselama ümmet eylesin. Amin.
