"İsmin eşyayı manasına göre dönüştürdüğü" ilkesi, tesettürün sakladığı kadını, o örtünün cevhere dönüştürmesinde anlamını buluyor. Ve o cevherin değerini koruması, kendini örtmesi ve saklamasıyla ilişkili olarak artıyor.
Eşya ile kurulan ünsiyet, o eşyayı kullanılan yere göre değerli ya da değersiz kılıyor. Ona verdiğimiz isim, onun sıfatlarını doğuruyor. Kazandığı her sıfat, onun yerini belirliyor.
